Komin wewnętrzny zdecydowanie pojawia się w większości domów. Jest to typowa instalacja prowadzona od kotła, źródła palnika przez całą kondygnację budynku mająca swoje ujście na ścianie zewnętrznej, bocznej lub na dachu blisko kalenicy. Stosuje się go częściej ze względu na tradycję, ale też funkcjonalność. Prawie w całości jest osłoniony przed wpływami atmosferycznymi, jak opady tj. deszcz, śnieg, grad, ale i wiatr, dzięki czemu jest zapewniona stabilność konstrukcji. Dodatkową zaletą jest oddawanie ciepła do pomieszczeń, przez które przechodzi w instalacji. Warto zajrzeć na https://www.firend.pl/blog/ceramiczne-systemy-kominowe.html
Komin zewnętrzny jest dostawiany do ściany budynku. Buduje się je zazwyczaj przy okazji remontów czy modernizacji budynków na przykład, jeśli zechcemy mieć kominek w domu, nie trzeba burzyć ścian i mieć go w pomieszczeniu, gdzie biegnie instalacja kominowa. Można wyprowadzić osobną na zewnątrz domu. Co więcej, powstają unikatowe domy z kominami zewnętrznymi w dużych miastach w Lublinie, Krakowie czy Wrocławiu. Czasem na komin zewnętrzny, szczególnie stalowy, inwestorzy decydują się ze względu na specyficzny, nowoczesny styl, jaki nadaje on budynkowi. Modernizując budowlę, łatwiej jest dostawić komin na zewnątrz niż burzyć kondygnacje, ściany podłogi wewnątrz. Kominy zewnętrzne są zazwyczaj jedno – lub dwuściankowe.
Do ich budowy używa się miedzi, stali szlachetnej czy tworzywa sztucznego i ceramiki.
Kominy miedziane
Wady – wygląd
Zalety – odporne na korozję
Kominy stalowe
Wady – brak
Zalety – odporne na warunki atmosferyczne i kwasy powstające podczas spalania, gładka powierzchnia zapobiega przed osadzaniem się sadzy
Kominy z tworzywa sztucznego – polipropylen, siarczek fenylenu, polifluorek winylidenu lub mix
Wady – różna odporność na temperaturę w kominie, kwasy, czas eksploatacji; dostosowane tylko do pieców opalanych gazem
Zalety – lekkie, tanie
Kominy ceramiczne
Bardzo rzadko spotykane. Ich produkcja wykorzystywane jest tylko w szybach kominowych.
